Mycoplasma pneumoniae is een klein bacterieel micro-organisme dat wordt overgedragen via druppels. Het is een veroorzaker van bovenste luchtweginfecties, faryngitis en tracheobronchitis, met name bij kinderen, en is verantwoordelijk voor ongeveer 20% van de gevallen van "community acquired pneumonie"(CAP). Centrale zenuwstelsel- en cardiale manifestaties zijn waarschijnlijk de meest voorkomende extrapulmonale complicaties van infecties veroorzaakt door M. pneumoniae. De ziekte verloopt doorgaans vanzelfsprekend en zelflimiterend, hoewel er ernstige gevallen zijn gerapporteerd bij immuungecompromitteerde pati‰nten.
Aangezien IgG antistoffen pas in een later stadium van een Mycoplasma infectie verschijnen, wordt de IgG test enkel als confirmatie beschouwd. Een positieve IgG titer wijst op seroprevalentie na een doorgemaakte infectie, maar kan in zeldzame gevallen wijzen op een primaire infectie zonder IgM productie. In dit geval is het nuttig de IgG titer verder te volgen om significante (4-voudige) titerstijging vast te stellen. Dit gegeven is voornamelijk van belang in pati‰nten >40j die geen adequate Mycoplasma pneumoniae IgM respons meer vertonen.
Moleculaire diagnostiek geniet de voorkeur voor het vaststellen van acute of actieve infectie.