Parvovirus B19 is de veroorzaker van de vijfde ziekte (ook wel erythema infectiosum of slapped cheek syndrome genoemd), die doorgaans een milde ziekte veroorzaakt, gekenmerkt door een intens erythemateus maculopapulair gezichtsexantheem.
De meeste uitbraken van parvovirusinfectie worden verkregen via direct contact met respiratoire secreties en vinden voornamelijk in de lente plaats. Nauwe contacten tussen personen zijn verantwoordelijk voor infecties in scholen, kinderdagverblijven en ziekenhuizen.
Het virus wordt tevens geassocieerd met foetale schade (hydrops fetalis), aplastische crisis en arthralgie. Infectie tijdens de zwangerschap brengt het risico van transmissie naar de foetus met zich mee, wat kan leiden tot intra-uteriene sterfte. Het sterftepercentage bij de foetus na maternale infectie varieert tussen 1% en 9%.
Een positieve IgM-bepaling kan een indicatie zijn voor acute Parvovirus B19 infectie. IgM antilichamen verschijnen vanaf 7 … 10 dagen na contact met het virus. IgM antilichamen kunnen dus aanwezig zijn in pati‰nten met transi‰nte aplastische crisis op het moment van de reticulocyten-nadir en gedurende de daaropvolgende 10-tal dagen.
IgG verschijnt meestal tijdens de periode van hematopo‹etisch herstel. Gezien de IgM antistoffen snel kunnen verdwijnen, is in sommige gevallen een PCR Parvo-B19 aangewezen, gezien de viremie langer persisteren zal dan de IgM-detectie.