Automatische extractie van parasitair DNA op QiaSymphony, na intense voorbehandeling van klinische stalen. Vervolgens home-made real-time PCR met amplificatie van 2 targetgenen: mitochondrial cytochrome c oxidase subunit 1 (cox 1) gene & mitochondrial 16S rDNA.

Scabiës (schurft) wordt veroorzaakt door de parasitaire mijt Sarcoptes scabiei (schurftmijt; orde: Acarina, familie: Acaridae). De ziekte komt voor bij de mens en een groot aantal diersoorten. Er is verregaande gastheerspecificiteit, wat inhoudt dat een bepaalde mijt slechts op één diersoort langdurig kan overleven. Naast het ontstaan van de huidlaesies (huidbeschadigingen) door de gangetjes van de mijt zijn de belangrijkste symptomen jeuk en een ontstekingsreactie in de huid. Deze ontstaan door de immuunreactie van de patiënt met een vertraagd type IV overgevoeligheidsreactie op de mijten (door substanties op het oppervlak van de mijt) en hun excreta (het secreet, de uitwerpselen, de eitjes) meestal 2-6 weken na besmetting. De periode tussen het tot stand komen van de besmetting en het uitbreken van de eerste ziekteverschijnselen bedraagt meestal 2 - 6 weken, maar bij een verminderde overgevoeligheidsreactie en verminderde immuunstatus kan dit tot maanden duren. Men dient uit te gaan van een incubatietijd van maximaal 10 weken voor mensen die immuno-incompetent zijn en in zorginstellingen. Bij een herbesmetting kan al na 1-4 dagen jeuk ontstaan, nog voordat er gangetjes zichtbaar zijn, omdat de overgevoeligheid dan al bestaat. Besmettelijkheid is afhankelijk van het aantal mijten dat iemand bij zich draagt en de duur van het contact.