Er zijn >20 verschillende soorten Leishmaniae bekend die infectieus zijn voor mensen. L. infantum kan viscerale leishmaniasis (VL) veroorzaken bij mensen en bij honden. Cutane (CL) & mucocutane (MCL) leishmaniasis bij mensen wordt veroorzaakt door andere Leishmania species waarbij enkele species een dierlijk reservoir hebben, bestaande uit diverse knaagdiersoorten. Leishmaniae zijn weefselparasieten die voornamelijk intracellulair in mononucleaire fagocyten leven. De levenscyclus van Leishmaniae wordt gekenmerkt door twee verschillende morfologische stadia: amastigoten & promastigoten. In zoogdieren bevinden de parasieten zich intracellulair in de vorm van amastigoten, rond-ovale lichaampjes zonder zweepdraad. In de vector, een vrouwelijk zandvliegje van het geslacht Phlebotomusof Lutzomya, en in kweekmedia komt Leishmania extracellulair voor in de vorm van promastigoten: spoelvormige organismen met een zweepdraad. Zowel amastigoten als promastigoten vermeni.g.v.uldigen zich door eenvoudige deling, er is geen seksuele vermeerdering. Leishmaniasis is een groep van ziekten met een breed scala aan klinische manifestaties. De incubatieperiode voor cutane en mucocutane leishmaniasis bedraagt een week tot enkele maanden. Mucocutane leishmaniasis kan zich maanden tot jaren na genezing van de primaire huidlaesie manifesteren. De incubatieperiode van viscerale leishmaniasis kan 10 dagen (zelden) tot meer dan 10 jaar bedragen (meestal 2 tot 6 maanden). In endemische gebieden raken velen besmet met parasieten, maar slechts een deel van hen ontwikkelt symptomatische ziekte. Parasieten kunnen overleven in monocyten-macrofagen, vergelijkbaar met latente tuberculose. Asymptomatische en subklinische vormen kunnen klinisch manifest worden door vermindering van de immuniteit van de patiënt.