Alle lichaamsvochten worden aanvankelijk automatisch geteld en gedifferentieerd op de celteller. Indien geen differentiatie wordt aangevraagd wordt toch steeds een 2-diff (polymorfonuclearen vs mononucleairen) gerapporteerd. Indien een differentiatie wordt aangevraagd wordt een 4-diff (neutrofielen, eosinofielen, lymfocyten, monocyten) gerapporteerd. In functie van bepaalde regels en flaggings kan beslist worden om de automatische telling en/of differentiatie niet te rapporteren wegens onbetrouwbaar maar de analyses manueel (microscopisch) uit te voeren, met een langere TAT tot gevolg.
Resultaten van de telling en differentiatie van de WBC kunnen indicatief zijn voor reactieve of maligne aandoeningen. De tellling van het aantal RBC geeft een idee over de aanwezigheid van bloed in het vocht.