Edoxaban (Lixiana) behoort tot de groep van directe orale anticoagulantie (DOAC), en is een directe FX-inhibitor. Ten opzichte van de conventionele anticoagulantia (heparine, LMWH, vitamine K-antagonisten) hebben de DOAC bepaalde voordelen: orale inname, snelle werking, kort half-leven, voorspelbare farmacokinetiek en –dynamiek, geringer risico op interacties met voedingsbestanddelen en medicatie. Hierdoor kunnen de DOAC aan een vaste dosis gegeven worden, en is er in de meeste gevallen geen nood aan laboratoriummonitoring.
Voor bepaalde indicaties, zoals bij kleine kinderen, zwangerschap, sterk afwijkend BMI, bloeding, een trombo-embolisch event, urgente chirurgische ingrepen, nierfalen, comedicatie of bij twijfel over de compliantie kan monitoring van de DOAC toch nuttig zijn.
Uit de literatuur blijkt dat de routine stollingstesten (aPTT, PT) ontoereikend zijn om de DOAC te monitoren, aangezien er grote verschillen zijn tussen de verschillende labos, afhankelijk van het gebruikte reagens. Bovendien worden de routine stollingstesten maar in beperkte mate beïnvloed door edoxaban. Binnen de normale werkuren kan daarom een specifieke analyse voor monitoring van edoxaban aangevraagd worden.
Indien dringend kan de dosage van heparines, die 24/7 beschikbaar is, richtinggevend zijn voor de concentratie edoxaban: een waarde voor heparine/anti-Xa <0,25 IU/mL komt overeen met een concentratie edoxaban <50 ng/mL. Een waarde voor heparine/anti-Xa <0,13 IU/mL komt overeen met een concentratie edoxaban <25 ng/mL.